نقش طراحی شهری در فرایند بازآفرینی بافتهای تاریخی در چهارچوب سیاست توسعه پایدار اجتماعی (نمونه موردی: محله عود لاجان در بافت تاریخی شهر تهران)

تغییراتی که برای به بار نشستن آینده پایدار ضروری است, همواره قید و بند فرهنگ اجتماعی هر جامعه می باشد و لازمه آن تغییر و بازبینی الگوها و ارزش های اجتماعی ناهمسان و نیز احیاء باورها , سنتها و الگوهایی است که ریشه در فرهنگ تاریخی یک جامعه داشته و موافق و منطبق با تفکر پایداری می باشد .اقتصاددانان نقش نظام های اجتماعی را در نیل به فرایند پایدار رشد اجتماعی به کمک دو اصل : سرمایه انسانی و سرمایه اجتماعی توضیح می دهند. بافتهای تاریخی و فضاهای شهری موجود در آنها, اساسا برای کاربرد انسانها و زندگی آنها ساخته شده اند. هر چند در روزگار معاصر و تحت تاثیر جریان مدرن تغییرات زیادی در آنها اتفاق افتاده است. یکی از مهمترین بخش هایی که نیاز به بازاندیشی دارند، بافتهای تاریخی و استفاده آنها در زمانهای مختلف می باشند.در این راستا می توان با تاکید بر بعد اجتماعی بعنوان یکی از مولفه های اساسی توسعه پایدار که از اهداف اصلی آن حفظ سرمایه اجتماعی , انسجام اجتماعی, توجه به نیازهای متنوع و متعدد ساکنین در حال و آینده, فراهم آوردن شرایط زندگی سالم, ایجاد عدالت اجتماعی و تعهد و احساس مسئولیت در افراد می باشد را بعنوان راه حلی در برخورد با این بافتها مطرح نمود , چرا که اگر مردم محیطی را متعلق به خود بدانند , در نگهداری آن کوشاتر خواهند بود. حال پرسش کلیدی آن است که : آیا با توجه به رویکردهای موجود در زمینه توسعه پایدار اجتماعی , امکان بازآفرینی محله عودلاجان در بافت تاریخی تهران وجود دارد؟ پژوهش با استفاده از روش مورد پژوهی و راهکارهای ترکیبی به بررسی محله عودلاجان در بافت تاریخی تهران می پردازد، سپس با بهره گیری از تکنیک های توصیفی – تحلیلی, داده های بدست آمده از مصاحبه های تشخیصی را مورد تحلیل و بررسی قرار می دهد. روش گردآوری اطلاعات ترکیبی از روش های کتابخانه ای به همراه مطالعات میدانی است . با مطالعات صورت گرفته در واقع در پی آن هستیم تا ویژگی های یک مکان را برای آنکه مردم ,آن را بعنوان مکان سکونت خود انتخاب و نسبت به آن احساس مسئولیت کنند را یافته و با درس آموزی از آنها در برخورد با بافتهای تاریخی , راه حل مناسب را اتخاذ نماییم , درعین حال از این طریق خواهیم توانست به اجتماعاتی پایدار و در عین حال مسئول برسیم که از سرمایه اجتماعی بالایی برخوردارند و از آن در جهت حل مشکلات جامعه خود می توانند بهره جسته و با مشارکت روز به روز جامعه ای دوست داشتنی تر را خلق نمایند. کلمات کلیدی: پایداری اجتماعی – مشارکت و حضور مردم - بافت تاریخی – عودلاجان